Sinaï en de reis naar binnen

Lieve lezers,

Het valt niet mee om hier te blijven schrijven, niet omdat het moeilijk is maar meer omdat ik merk dat mijn ervaringen hier ook vragen om gedeeld te worden in een andere vorm. Het is meer en meer een persoonlijke reis aan het worden. Niet een route met foto's van highlights onderweg. Mijn wens is om deze ervaringen zeker te gaan delen. Ik zou graag ooit een boek willen schrijven en of dat de manier zal zijn om deze persoonlijke reis te gaan delen, geen idee... Het maakt ook niet uit welke vorm het aan zal gaan nemen, het is mij in ieder geval duidelijk dat dit iets groots is. En het is nog maar net begonnen, hoewel er al zoveel aan vooraf is gegaan. Ik stuur de boodschap met mijn wensen het universum in en zie wat eruit mag komen. 

Deze plek bracht mij al eerder diepe transformatie en heling, afgelopen juni dit jaar. Deze keer gaat het nog een stapje dieper zowel op persoonlijk- als op collectief niveau voel ik dat er zoveel gaande is en dat collectieve stuk zien jullie natuurlijk ook zelf in de buitenwereld gebeuren of ervaar je misschien op een andere manier. Dahab en het Sinaï gebied zijn qua transformatie en heling misschien wel het meest bijzonder van alle plekken waar ik ooit ben geweest. Tegelijkertijd besef ik me ook dat mijn persoonlijke ontwikkeling hierin een rol speelt. Inmiddels sta ik ook op een ander vertrekpunt dan 7 jaar geleden bijvoorbeeld.

De persoonlijke reis gaat met vallen en opstaan, want waar nieuwe inzichten geboren worden en veranderingen plaatsvinden, dienen ook oude stukken afgesloten en losgelaten te worden. Dit heeft zijn weerslag op alle niveaus en gaat dus ook gepaard met fysieke klachten. Dat betekent dat ik soms uit de running ben. Inmiddels heb ik een mooi (tot nu toe nog) klein maar zo'n waardevol netwerk van mensen opgebouwd en we zijn er voor elkaar wanneer nodig, buiten de mooie gesprekken en vriendschap om. Het is belangrijk, voor ons allemaal uiteindelijk denk ik dat we elkaar helpen en op elkaar kunnen leunen als het even niet gaat. Doe dat, zorg voor elkaar. Deel met elkaar, stuur een bericht, bel iemand op etc. Zoals het hier staat lijkt het zo simpel maar de waarde en betekenis hiervan zijn zoveel dieper. Dat ben ik echt gaan begrijpen door hier nu te zijn en zo kwetsbaar te kunnen zijn. Hulp te durven vragen en zoveel liefde te mogen ontvangen in plaats van mijn aanpak voorheen met: 'ik doe het zelf wel en ja hoor het gaat prima'. Uiteindelijk gaat het erom hierin de balans in te vinden. Beide manieren helpen ons verder, ja ook jezelf bij elkaar rapen en zeggen hoppa, ik ga ervoor. Bij mij was er altijd een disbalans op dit vlak, dan was ik zover om hulp toe te laten maar uiteindelijk accepteerde ik het diep van binnen toch niet volledig. Deze balans komt nu meer en meer. Het mooie is ook dat ik daarnaast steeds meer wijsheden en kennis opdoe met betrekking tot fysieke genezing en met behulp van natuurlijke middelen. Deels van wat ik zelf weet, deels van wat mij wordt ingegeven en wat ik hoor van ervaringen van mensen die ook de wat heftigere ziektes hebben doorgemaakt in het buitenland. Daar heb ik gelukkig niet mee te maken op fysiek niveau. Voor deze kennis en andere manier van omgaan met je gezondheid ben ik enorm dankbaar voor. Nu pas ik het ook zelf toe, in plaats van te weten dat iets werkt of goed voor je is, het ook echt doen. Het vertrouwen in mijzelf en de kwaliteiten van mijn lichaam om zichzelf te genezen zijn enorm toegenomen. En ja, ik ben helemaal oké en schrijf dit niet zodat er zorgen ontstaan maar juist om te delen dat ik zo dankbaar en blij ben met alles wat er op mijn pad komt. Alles hoort daarbij, de leuke en de minder leuke dingen en ja, dat mag er allemaal zijn. Enfin, een klein stukje van de "reis" zonder al te veel in details te treden voor nu. 

Ja er gaan vast is reisverhalen met foto's komen, ik hoop nog door Egypte te mogen gaan reizen en de zoveel prachtige plekken te zien. Ik hoop dat ik vreselijk veel foto's mag maken en mag gaan delen. Want, wat begeef ik mij in een bijzonder land! Tot nu toe is dit "rondreizen" nog maar een minuscuul onderdeel van mijn reis hier geweest. Ik vertrouw erop dat dit nog wel een grotere plek gaat innemen maar vooralsnog eerst, "de reis naar binnen!" En wat is die boeiend! 

Binnenkort zal ik nog wel een verhaal delen die een wat meer spirituele lading heeft en onderdeel is van deze persoonlijke reis denk ik. Volgens mij kan er nog wel iets gedeeld worden :) Dat zou ik in ieder geval graag doen! 

Wees lief voor jezelf en voor elkaar ❤️