Het was fijn in Nederland

Lieve allemaal,

Met alle dankbaarheid kijk ik terug op een fijne tijd in Nederland. Een maand waarin zoveel aan bod kwam en zoveel voorbij kwam. Het leek alsof ik ineens in een sneltrein was gestapt met hier en daar een tussenstop maar vooral een flinke vaart erin! Eén van mijn wensen is uitgekomen. Kerst vieren samen met de familie en iedereen is weer bij elkaar. De afgelopen jaren hebben we dat niet meer kunnen doen, hebben we elkaar over het algemeen weinig gezien om verschillende redenen, dus dit was echt heerlijk. Ik keek er enorm naar uit. Wat vroeger vanzelfsprekend was is voor mij uitgegroeid tot een uniek moment in het jaar waar ik enorm van geniet. Familie is bijzonder op wat voor manier dan ook, velen van ons zullen dit herkennen. Ik vind het dan ook heel bijzonder dat wij meerdere dagen met zijn allen in hetzelfde huis verbleven en het is me dierbaar. We waren er allemaal! 

Het fijne aan thuiskomen na een tijdje buitenland is dat het wederzijds heel fijn is om elkaar weer te zien. Mooie ontmoetingen met familie, vrienden en bekenden. Daarnaast was het heerlijk om weer in mijn praktijkruinte te mogen werken en daar vertrouwde- en nieuwe gezichten te mogen verwelkomen. Blij en dankbaar met wat we allemaal voor elkaar hebben kunnen betekenen en voor wat er mocht ontstaan. Elkaar even in de ogen kijken, een fijn gesprek, lachen, genieten, een knuffel en samen delen wat er gedeeld mocht worden. Wat werken in de praktijk betreft ging het zo vreselijk hard op een gegeven moment, dat ik op de pauzeknop moest drukken. Ruimte vrij maken in de agenda en tijd voor mezelf nemen. Even stilstaan en bedenken wat ik kwam doen in Nederland, mijn eigen energiepeil in de gaten houden en de tijd en aandacht geven aan dat wat écht belangrijk is. Uiteindelijk ben ik daar aardig goed in geslaagd. Dat betende wel dat ik harde grenzen moest stellen, nee moest zeggen en dat ik er eerst ook achter moest komen dat ik té snel ging en mijn prioriteiten niet op orde had. Het ging nog niet vanzelf, een goede bewustwording.

Nu terug in Egypte voelt dit als de ‘omgekeerde wereld’ want ook al ben ik hier vaker geweest en kwam ik terug in het huis waar ik sinds oktober vorig jaar ben gaan wonen, het is echt opnieuw acclimatiseren. Het huis voelt heel fijn, het is een vertrouwde plek. Lieve en goede vriendin Monique heeft een tijdje in mijn huis gewoond en met alle liefdevolle energie en intenties achtergelaten. Overal vond ik kleine kadootjes in de vorm van potjes met kruiden en bijzondere stenen tot etherische olie en een lief handgechreven kaartje. Vanuit Nederland ben ik ook energetisch aan mijn huis gaan werken. De energie in Dahab is sterk en de muren tussen de huizen zijn niet geïsoleerd. Aan mijn tuin grenzen andere tuinen en ik deel mijn opgang. Met alle sterke energieën is het dan ook geen overbodige luxe om de energie in huis op peil te houden.

Buiten op straat voel je meteen dat het ritme anders is. Zoveel meer rustig aan of 'laidback' als je dat woord wilt gebruiken. Ik merkte direct dat mijn energie qua drukte en ‘doen doen doen’ nog helemaal in balans mocht komen met het ritme van hier. Van een bomvolle agenda naar helemaal niets, van super koud en sneeuw naar 26C en zon. Afscheid nemen en achter je laten om vervolgens weer welkom en met open armen te worden ontvangen in Dahab. Voor nu ben ik er nog niet helemaal maar dat komt wel. In Nederland heb ik zo'n fijn en warm nest, met zulke fijne en lieve mensen, dat zal altijd thuiskomen zijn op een manier die niet vergelijkbaar is met andere plekken. Ik heb echt enorm genoten van alles, alle ervaringen, alle gevoelens, alle drukte, alle indrukken, een lach en een traan. Dankjewel lieve mensen voor al deze ontmoetingen, het was fijn in Nederland.